Σε μια διαφορετική θεώρηση των γηρατειών, υπό το πρίσμα της αύξησης του προσδόκιμου ζωής – κυρίως στο δυτικό κόσμο – και παίρνοντας αποστάσεις από πολλές προκαταλήψεις και προκαθορισμένες αντιλήψεις προσκαλεί ο Πασκάλ Μρυκνέρ υπεραμυνόμενος της ζωής, όταν η νεότητα την έχει αφήσει πίσω της.
Συνέχειατου καπτα Σταύρου Δάγλα
Ίσως και πριν το 2000 π.Χ., αλλά ιδιαιτέρως από το 1100 έως το 900 π.Χ., ένας μεταναστευτικός λαός, ο Λαπίτα, ξεκίνησε από την περιοχή της Ταϊβάν και ταξιδεύοντας νότια-νοτιανατολικά, άρχισε να εποικεί νησιά του Ειρηνικού, αρχικά περί την Νέα Γουινέα. Αφού συγχρωτίσθηκε με τους εκεί αυτόχθονες και ήρθε σε επιμιξία μαζί τους, άρχισαν σταδιακά να προωθούνται όλο και ανατολικότερα προς τα νησιά του Σολομώντα και Βανουάτου. Οι αποστάσεις μεταξύ των πρώτων νησιών που μεσολαβούσαν στην διαδρομή τους, μετριόνταν σε κάποιες δεκάδες μίλια αρχικά, προοδευτικά όμως μέχρι να φθάσουν στο τέρμα των νησιών που αναφέραμε, οι αποστάσεις μεγάλωναν και θα μετριόνταν πλέον σε εκατοντάδες μίλια.
Εστάλη από τον Κώστα Κατωπόδη (εγγονό)
Ο παπά Κώστας Κατωπόδης γεννήθηκε στο Κατωμέρι Μεγανησίου το 1883. Ήταν ένα από τα έξι παιδιά του παπά Επαμεινώνδα Κατωπόδη ο οποίος γεννήθηκε το 1854 στο Βουρνικά Λευκάδος και της Ελένης Μάλαμα, η οποία γεννήθηκε στο Σπαρτοχώρι, θυγατέρα του Γεωργίου Μάλαμα που χρημάτισε Δήμαρχος Μεγανησίου.
Συνέχεια
Ένα λευκό τσακάλι κυνηγά ένα λευκό λαγουδάκι. Στις απέραντες χιονισμένες στέπες του Καναδά. Το σαρκοβόρο είναι πεινασμένο και άγριο ως την άκρη των νυχιών κι ως την άκρη της τρίχας του. Το λαγουδάκι το αλαλιάζει τρελός ο φόβος του θανάτου. Τρέχει σα σφαίρα.
ΣυνέχειαΔημοσιεύτηκε από το Newsroom schooltime.gr |
Οι εταίρες έχουν εξέχουσα θέση στην αθηναϊκή κοινωνία. Οι πιο πολλές είναι ξένες, από τα νησιά του Αιγαίου και τις ακτές της Ιωνίας, την Κόρινθο και τη Ναύκρατη. Τις σέβονται και τις τιμούν όσο λίγες γυναίκες στην αρχαιότητα. Γράφει για αυτές ο Διογένης «αι εύμορφοι εταίραι εισίν βασίλισσαι». Ήταν πανέμορφες, έξυπνες, πολύ μορφωμένες και κάποιες ανήλθαν και σε ανώτατα αξιώματα. Συναναστρέφονταν καλλιτέχνες, φιλοσόφους, πολιτικούς, ποιητές. Έχουν θέση σημαντική στην πνευματική και κοινωνική ζωή και επηρέαζαν προφανώς την εξουσία, αφού βρισκόταν πολλές φορές στο περιβάλλον πολιτικών.
Συνέχεια
10 χρόνια από το θάνατο του Ζοσέ Σαραμάγκου, και είναι μια καλή ευκαιρία για να θυμηθούμε κάποια αποφθέγματα από το γνωστό με «την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε».
Συνέχεια
Η ακόλουθη μικρή μελέτη ανακοινώθηκε στο 7ο Συμπόσιο που οργάνωσε το ΚΕΜΙΠΟ Νέας Ιωνίας Αττικής στις 27-29 Νοεμβρίου 2015 με θέμα «Η θέση και ο ρόλος της Μικρασιάτισσας κατά τους νεότερους χρόνους έως το 1922».
Η ακόλουθη εργασία είναι πρωτότυπη και βασίζεται στους χαρακτηρισμούς των γυναικών, οι οποίοι απαντώνται στις ποικίλες ντοπιολαλιές των πόλεων και των χωριών της Ερυθραίας Χερσονήσου, καθώς και της Σμύρνης και των προαστίων της.
Συνέχεια
«Τρίχες στη µασχάλη… ραγάδες, πανάδες… οτιδήποτε αντιαισθητικό υπάρχει πάνω τους… Ντύνονται µε oversized ρούχα και πολλές φορές ανδρικά ρούχα και όλο αυτό θέλουν να δείξουν ότι είναι φυσιολογικό. ∆εν είναι! Και δεν είναι όχι µόνο φυσιολογικό, είναι αποκρουστικό […] Γιατί προσπαθείς να µου περάσεις ότι όλο αυτό είναι κάτι πολύ όµορφο και πολύ ωραίο και πάρα πολύ φυσιολογικό; ∆εν είναι! Είναι άσχηµο. […] Ε λοιπόν µια νοσηρή µειοψηφία δεν θα καταφέρει να αλλάξει στην πλειοψηφία τα πρότυπα οµορφιάς ούτε το φυσιολογικό που έχουµε µάθει έως τώρα όλοι µας».
Συνέχεια
Σαν σήμερα 15 Ιουνίου το 1994 έφυγε από την ζωή ο σπουδαίος Μικρασιάτης (από την οικογένεια της μητέρας του ) μουσικοσυνθέτης & Ποιητής Μάνος Χατζηδάκις, Τα λόγια του όπως και η μουσική του υπήρξαν μοναδικά….Ένας νέος που δεν μετέχει στα κοινά, είναι ανάξιος να λέγεται νέος. Δεν μπορεί ένας νέος να εξαντλείται στα ερωτικά του ενδιαφέροντα, στις σπουδές του, στα χορευτικά και στη ιδεολογία του …Ολυμπιακού. Η νεολαία σήμερα απέχει από τα κοινά κι αυτό θα δημιουργήσει πολίτες αδιάφορους. Και οι αδιάφοροι πολίτες ανοίγουν τις πόρτες στα δεινά.
ΣυνέχειαΑπό Χρήστο Κ.Πολίτη.
Τουτέστιν: ένα από καρδιάς αφιέρωμα στους ήρωες των καλύτερων μας χρόνων(παιδικών και εφηβικών).Αναφέρομαι βέβαια σε όλους εμάς που έχουμε ζήσει αυτά τα χρόνια, τα καλύτερα μας χρόνια, εκεί στις δεκαετίες του πενήντα ,του εξήντα και των αρχών του εβδομήντα. Στους ήρωες η μάλλον στους καλούς μας φίλους και βέβαια στα περιοδικά που μέσα από τις σελίδες του ζωντάνευαν και μας κρατούσαν καθημερινή συντροφιά αυτοί οι ήρωες -φίλοι μας, τότε που δεν υπήρχε διαδίκτυο και όλα ήταν καθαρά ζεστά και ανθρώπινα στο παιδικό μας το μυαλά.
Συνέχεια