Σε ηλικία 84 ετών έφυγε από τη ζωή ο βραβευμένος ηθοποιός Πέτρος Φυσσούν, από λοίμωξη του αναπνευστικού. Τις τελευταίες εβδομάδες νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Σωτηρία».
Της Λίτσας Φιλίππου.
Λίγο πριν απο τα 50 έμαθα να αγαπώ κάθε μου κύτταρο.
Να ισορροπώ ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω μου χωρίς να ταλαντεύομαι.
Να έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου χωρίς την επιβεβαίωση κανενός. Να με αποδέχομαι με τα σωστά και τα λάθη μου. Να κάνω τις δικές μου επιλογές χωρίς ξένες παρεμβάσεις. Έμαθα να ονειρεύομαι χωρίς να φοβάμαι. Να ελπίζω χωρίς να δειλιάζω. Να δίνομαι χωρίς να ξοδεύομαι.
Έμαθα πως οι μεγαλύτερες αξίες της ζωής μας είναι κρυμμένες στα πιο μικρά και καθημερινά πράγματα. Οι ομορφότερες στιγμές της μοιράζονται με ανθρώπους που τις αξίζουν. Οι πιο σημαντικές είναι εκείνες που έχουν κάτι απο την ψυχή μας. Και οι ωραιότερες εκείνες που χάραξαν την ύπαρξη μας.
Στεγνώσαν οι Παρασκευές
από το άρωμα της νοσταλγίας
κι ο δρόμος γέμισε λακκούβες της σιωπής.
Ορφάνεψε ο αγέρας απ’ τις νότες
Ορφάνεψε το Κατωμέρι από χαρά
Ο/η Διευθυντής/ντρια αφού έχει περάσει ένα Σεπτέμβρη μαύρο, όπου κάνει τον καθαριστή, τον ηλεκτρολόγο, τον κηπουρό, τον κουβαλητή των αναλώσιμων που χρειάζεται το σχολείο για να λειτουργήσει, τον εργάτη βαρέων και ανθυγιεινών για να ετοιμάσει τα θρανία στις αίθουσες, τον φροντιστή (για τους μαθητές που έμειναν μετεξεταστέοι..), τον ψυχολόγο (στις μαμάδες που για πρώτη φορά φέρνουν τα παιδιά τους στο Γυμνάσιο), τη μαμά στα παιδάκια που –δικαιολογημένα-
Κυκλοφόρησε και διανέμεται δωρεάν το βιβλίο του Κώστα Πατρίκιου: Οι «Αρβύλες»
Το να ασχολείται κανείς με κάτι που αγαπά είναι ευλογία. Το να βάζει όμως και κάτι στον κουμπαρά του σπιτιού από αυτό είναι ακόμα καλύτερο. Συγκεντρώνουμε, λοιπόν, 10 χόμπι που μπορούν από «σκότωμα της ώρας» να εξελιχθούν σε «χαρτζιλίκι». Αποδεδειγμένα.
Είμαι εργοθεραπεύτρια με 10ετή εμπειρία εργασίας με παιδιά, γονείς και δασκάλους. Συμφωνώ απόλυτα με το μήνυμα του δασκάλου που έλαβα πρόσφατα, ότι τα παιδιά μας χειροτερεύουν όλο και περισσότερο σε πολλά ζητήματα.
