Το βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε.Είναι συγκλονιστική η στιγμή που το παίρνεις ολοκληρωμένο-τυπωμένο στα χέρια σου.Το κοιτάς και δεν πιστεύεις ότι σ΄αυτό το μικρό θαύμα έχεις συντελέσει κι εσύ.Μέσα σου γίνεται μια έκρηξη ιδιαίτερα όταν συνειδητοποιείς ότι μέσα απ΄αυτές τις σελίδες καταφέρνεις να ξαναζωντανέψεις τους ανθρώπους σου που έχουν φύγει χρόνια.Σήμερα νοιώθω ότι είναι κοντά μου,ότι χαίρονται όπως εγώ, γιατί απλά βοηθήσαμε όλη η παρέα να μην ξεχαστούν.
Όσοι δουλεύουν,
φοβούνται μη χάσουν τη δουλειά τους.
Όσοι δε δουλεύουν,
φοβούνται ότι δε θα βρουν δουλειά.
Ο μπάρμπα Πάνος ο Γιάνναρος (Αυγερινός), τρατολόγος* στο επάγγελμα, ήταν από γεννησιμιού του έξω ντέρτια και καλή καρδιά. Αγαπούσε την οικογένειά του κι όλον τον κόσμο, αλλά οι στόχοι και οι επιδιώξεις του, κυρίως στα οικονομικά, δε θα πρέπει να πήγαιναν και πολύ μακρύτερα από το «δός ημίν σήμερον». Άνθρωπος συνήθους αναστήματος, πρόσεχε το ντύσιμό του, όσο βέβαια τα οικονομικά του το επέτρεπαν, φρόντιζε το πυρόξανθο κοντό – πλατύ και πάντα ελαφρά στριμμένο μουστάκι του, το αχώριστο ναυτικό κασκέτο του που φορούσε ψηλά και στραβά και είχε ιδιαίτερη αγάπη στο γλέντι, το καλαμπούρι και προπάντων στον ποδόγυρο. Κακό δεν άκουσα νά ‘κανε σ’ άνθρωπο.
Τον πολιτικό Μάρκο Τσαρλαμπά, τον φέρνουν σαν έξυπνο άνθρωπο, εξυπηρετικό και με πολύ χιούμορ, αλλά «βαρεμένον» για τα καλά απ’ το μικρόβιο της πολιτικής. Το κόλλησε γύρω στα εικοσιπέντε του, όταν εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Λευκάδος με τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου το 1923. Ξαναβγήκε ακόμη τρείς φορές μέχρι το 1933 και ύστερα τίποτα.
Τίποτα στη ζωή δεν μας χαρίζεται!
Πρέπει να πονέσεις και να πολεμήσεις για να φτάσεις στην Ιθάκη σου.
Να μείνεις εδώ, χωρίς ανταλλάγματα
με καθαρό βλέμμα και ανοιχτή την ψυχή.
Το θέμα είναι να περάσεις μέσα από το κύμα.
Να μην «σπάσει» επάνω σου.
Η ζωή είναι σύντομη…
Η τέχνη απέραντη…
H ευκαιρία στιγμιαία και το πείραμα αβέβαιο.
Στο παλιό βιβλίο με τη μυθολογία των πόλεων υπάρχει μια ιστορία για μια σημαντική ηρωίδα, μια νέα, όμορφη γυναίκα που κάποια μέρα άρχισε να ακούει κάτι σαν ψίθυρο στην καρδιά της. Ήταν μια απαλή, σιγανή φωνούλα που επανερχόταν όλο και πιο συχνά μέχρι που μια μέρα έγινε κάλεσμα. Κάτι μέσα της την καλούσε να κάνει μια αλλαγή πορείας.
Από Χρήστο Κ.Πολίτη σε συνέχεια προηγουμένου…
Σε προηγούμενο άρθρο είχα αναφερθεί σε τρεις Έλληνες συγγραφείς –φιλοσόφους που η ιντελιγκέντσια(ο κόσμος των διανοουμένων δηλαδή) τόσο τοπικά εδώ στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη «ξόρκισε» ή για να χρησιμοποιήσω μια πιο ήπια έκφραση δεν τούς είδε με τόσο καλό μάτι και όταν λέω διανόηση εννοώ όλη την κυρίαρχη διανόηση όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων(δεξιών και αριστερών) και τάσεων. Ένιωθε φαίνεται ότι αυτή η τριάδα τους χαλάει, για να χρησιμοποιήσω μια δικιά μας έκφραση, τη μανέστρα.
<<Να διαβαστεί: αποχωρώ από τη συνεδρίαση λόγω πρωτόγνωρης αντιδημοκρατικής εκβιαστικα παρεμβατικης και απαξιωτικης συμπεριφοράς του δημαρχου
Κ να γραφτεί στα πρακτικά .ακριβώς ετσι>>
Με την αποστολή προς τον πρόεδρο και το σώμα του παραπάνω μηνύματος αποχώρησα από τη χθεσινή συνεδρίαση μέσω τηλεδιάσκεψης του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγανησίου.
Σε μια πορεία ζωής, όποιος αφιερώνει πολύ χρόνο στο διάλογο και στην κουβέντα με τους άλλους, μαθαίνει πράγματι να μιλάει με απόλυτη πεποίθηση. Βέβαια, τα πράγματα μπορούν κάλλιστα να είναι αλλιώς, και πάντα να υπάρχουν κι άλλες εκδοχές. Γιατί, προσοχή! Αυτά που λέω είναι πράγματα που χρησιμεύουν σ’ εμένα τον ίδιο, εξυπηρετούν εμένα τον ίδιο και αναφέρονται κατά κανόνα μόνο σ’ εμένα. Υπάρχει μια ιστορία που την άκουσα από το στόμα ενός μεγάλου αργεντινού χιουμορίστα, του Λουίς Λαντρισίνα, η οποία περιγράφει πολύ ωραία αυτήν την ιδέα.
ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ-ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Χ
Χάσαμε εφέτος το Μαγιόξυλο και τις πυγολαμπίδες(κολοφωτιές) στην Κουζούντελη. Χάσαμε τον οργασμό της φύσης και των χρωμάτων στην ορεινή Λευκάδα με τις κουτσουπιές αλλά και τα φυτά δίπλα στη θάλασσα στον Αη Γιάννη.Χάσαμε το άναμα του κεριού στην Κυρά Φανερωμένη άλλα και το τρισάγιο στο μνήμα των δικών μας.Χάσαμε αυτές τις υπέροχες μυρωδιές της άνοιξης.
Ευτυχώς όμως αντέχουμε. Ειμαστε ζωντανοί.Θα ξεπεράσουμε κι αυτή τη δυσκολία.
Και θα επανέλθουμε δυνατοί .
Χαμόγελο, αγάπη και θετική σκέψη με ένα ανοιξιάτικο ποιήμά μου.
